Van alle geneesmiddelen die in 1998 via de openbare apotheek zijn afgeleverd heeft 78,2 % betrekking op voorschriften van de huisarts en 17,4 % op voorschriften van de specialist. 4,4 procent van de recepten komt van overige voorschrijvers.

Geneesmiddelen die door de specialist worden voorgeschreven zijn meestal duurder dan die van de huisarts. Een door een specialist voorgeschreven geneesmiddel kostte in 1998 gemiddeld ƒ 67,40, terwijl in dezelfde periode een voorschrift van de huisarts gemiddeld ƒ 35,54 kostte. De hogere kosten per voorschrift bij specialistenreceptuur worden verklaard door het feit dat specialisten vaker recent ontwikkelde geneesmiddelen voorschrijven (hierbij dient te worden aangetekend dat de patiëntenpopulatie van een specialist anders is dan die van een huisarts). Van deze nieuwe geneesmiddelen is het octrooi nog niet verlopen. Er zijn dus geen (goedkopere) generieke varianten beschikbaar.

Ook wordt er met voorschriften van de specialist minder gesubstitueerd dan met voorschriften van de huisarts. De substitutiegraad bij specialistenreceptuur is daarom beduidend lager dan bij huisartsenvoorschriften, namelijk 36,9 % bij specialistenreceptuur en 43,4 % bij huisartsenreceptuur. Een andere verklaring voor de hogere kosten per voorschrift bij specialistenreceptuur is het feit dat specialisten voor een langere periode geneesmiddelen voorschrijven dan huisartsen. Specialisten schrijven voor gemiddeld 47,7 dagen geneesmiddelen voor, terwijl dat bij de huisarts voor gemiddeld 42,1 dagen is.